Motambong ra ko sa imong kumbira kon mangtas ra
imong dapiton. Magtulo akong laway, mopasinaw
sa nanggimaw nakong tango kon imo kong ingnon
nga mahimong tunlon lakip ang tinidor ug kutsilyo,
mobagting sa plato sa akong paghiwa-hiwa sa imong
kasingkasing. Manug-ab ra ko kon ang imong kauhaw
matagbaw ra sa bino sa akong bugnaw nga dugo.
Manginit ra akong dunggan kon moangkon ka nga
ako ra’y imong hilakan ug wa’y laing kuyogan ngadto
sa mga dapit nga awa-aw diin dali rang molanog ang
katawa sa kangitngit. Langas sa sulod ning dughan
ang dakbayan sa mga ihalas. Ikaw unta’y maminaw.
imong dapiton. Magtulo akong laway, mopasinaw
sa nanggimaw nakong tango kon imo kong ingnon
nga mahimong tunlon lakip ang tinidor ug kutsilyo,
mobagting sa plato sa akong paghiwa-hiwa sa imong
kasingkasing. Manug-ab ra ko kon ang imong kauhaw
matagbaw ra sa bino sa akong bugnaw nga dugo.
Manginit ra akong dunggan kon moangkon ka nga
ako ra’y imong hilakan ug wa’y laing kuyogan ngadto
sa mga dapit nga awa-aw diin dali rang molanog ang
katawa sa kangitngit. Langas sa sulod ning dughan
ang dakbayan sa mga ihalas. Ikaw unta’y maminaw.
-- MICHAEL U. OBENIETA
Topeka, Kansas, USA
No comments:
Post a Comment