2.16.2009

sa kasumaran sa imong paggikan
















(kang Tatay Maying, sa ika 10 ka tuig nga sumad )

Taas-taas gyod ang imong gibaklay
Sagka-kanaog sa mga bungtod
Di maihap ang sapa nga imong giubog
Ug ang mga linta nga misupsop
Sa imong mga bitiis.
Lapok. Abo. Bato.
Giagian nimo ang tanan
Sa way pagpinig. O kahadlok.

Ningbahad ka nga ang mga serpente
Nga tag-as og dila, bawog og pako
Mosakdap gyod aron ilugon
Ang akong dala--
Apan ningpasalig ka nga basta
Aduna pa'y bitoon, aduna pa'y gangis
Aduna pa'y hinungdan
Ang atong matag bikang.

Ako nga nagsunod gikutasan
Pagginukod. Sagka, kanaog.
Sa akong mga bungtod.
Usahay sid-okon kos' kahadlok
Labi na kon matahap ko
Nga ang imong mga tunob mapapas
Ug di nako sarang mabuntog
Ang mga alimatok.

Ang mga uwat sa akong bukton
Nagsubli sa imong sugilanon
Nagpahinumdom nga bisag
Di ko kaabot sa imong naabtan
Nakab-ot, naangkon ko ra gayod
Ang imong pasalig ug pahiyom.


-- TEODOSIA "Dindin" P. VILLARINO
Toronto, Ontario, Canada

No comments:


Daghang salamat sa mga maniniyot nga gapaambit sa ilang mga hulagway sa Google ug Flickr.