Iniggawas nako sa pultahan,
makit-an ko ang imong dughan
sa sulod sa puti nga sando
sa nagpakigol-kigol nga silingan
nga gabisbis sa iyang tanaman.
Inigsakay nako sa rela, mawani
ang akong kalag sa hamis
mong panit nga naa sa bukton
sa kaabay nga teller kansang
aping sihag ang kaputi.
Inig-abot sa Jollibee
sa eskina sa Corrales Avenue,
masalaag ko sa imong kahumot
dihang milabay ang usa ka estudyante
nga gatila sa hot fudge sundae.
Samtang gakaon ko’g burger,
akong nasapon ang imong paniid.
Gasilak gikan sa kalimutaw
sa usa ka nurse. Gamanyamanya.
Gapa-sweet-sweet sa patikon niyang uyab.
Sa pagbarog nako miabot ang cashier.
Nagdala sa kuwang nakong sukli.
Sama sa imong pagtando-tando,
namuwa ang iyang aping sa pagpahiyom.
Tataw bitaw sa name tag kinsa siya
apan naamang ko. Miuli na lang ko
kaysa mopadayon og duhiraw
sa way-tumong nga kahidlaw.
Sa pagtugpa sa higdaanan, naa na pod ka
motungha tadlas sa kangitngit.
Wala na ko mahibulong sa imong pagduaw.
Gakupot ko sa kandila samtang imo kong
giagbayan. Nagduhaduha ko’g subay
sa madulom mong laraw. Apan sa imong
hunghong, nabanhaw ang akong kabangis.
Gikan sa imong inagulo nganhi sa akong dila,
gibadlis nako’g pinakatay ang porma sa gugma
taliwala sa mga hinol ug hapuhap hangtod
nayagyagan ang kahaw-ang sa kinauyokan
sa kahiladman. Hangtod ang mga pulong
nga nagkampat sa kahilom mokuyanap.
Mahimong awit. Makaamang sa langgam.
Madunggan ug masubayan lamang
sa iring nga nakalingkawas
sa iyang halwa.
-- TON DAPOSALA
Cagayan de Oro City, Philippines
No comments:
Post a Comment