pagbiya sa lungsod human sa lubong

(hubad sa Iningles nga balak ni Richard Jones)

Human ang katawhan ug mga bulak
mangahanaw, sa wa pa ang bato
kuhaa gikan sa balay sa imong inahan
ug wa pa kulita ngadto sa usa ka krus, mibalik ako
sa akong paggawas sa atong lungsod
pagduaw sa imong lubnganan. Ug way
tua didto– ang yuta ra
nga gikahog og dyutay, nagpaabot sa ulan.
Milingkod ako sa imong kiliran
nagsul-ob og itom nga sanglas
ug gibutang ko ang akong kamot sa yuta
ibabaw sa patay mong kasingkasing.
Duha ka tawo namutol sa mga balili
nga nag-ulang sa mga lubong sa atong kilid.
Nagpakaaron-ingnon sila nga wa makakita
nga ako naghilak. Sa hilom
mipunta sila sa ilang trak
paghatag kanako’g higayon.
Ang adlaw mainit. Naggunit sila og mga papel nga baso
ilalom sa sudlanan sa tubig didto sa lapad nilang trak
ug nagduyog sila pagpanginom.
Anad sila niini.
Sa kainit. Sa kagul-anan.
Human sa pipila ka gutlo ang mas batan-on kanila
mibalik sa iyang buhat.
Miluhod siya ug mitayhop sa putol nga mga balili
gikan sa usa ka bato’ng timaan.
Nagtuo ako nga buot niya akong pahibaw-on
nga siya moalagad kanimo.
Apan sa bisan unsang kalisod
nahibalo ako sa matuod:
dihang nalumos ka, ang imong lawas
mitundag didto sa sapa hangtod sa kahangtoran.
Dyes minutos sa di pa moalas otso.
Ang kangitngit dali’ng mikatap
ug karon gabii na
nga madugay, labing madugay.
Ang tawo mitindog ug nagpadayon
sa iyang buhat. Mitindog ako
ug milakaw padulong sa akong sakyanan.
Andrew, kita nahibalo sa kamatuoran:
ang bugnaw’ng bata nga naa nianang lungon
dili mao kadtong akong gihigugma.

Gihubad ni:
-- URIAS A. ALMAGRO
New Berlin, Wisconsin, USA