Bisan wala nako nasayri kon napalgan ba
ni Paul Klee ang lapyahan palayo sa lilo
sa iyang pag-antos, natultolan ko niya
nga galutaw diha sa galabyog nga sayaw
sa iyang mga linya duyog sa bangaw, gaawas
gikan sa iyang kamot. Kon wala'y kinutoban
ang mapa sa kasakit, dili matugdonan
sa huyohoy didto sa Olango, sarang na
nga nanurok ang balhibo sa kahiamgo
lapaw sa panganod sa akong pagtutok.
-- MICHAEL U. OBENIETA
Topeka, Kansas, USA
No comments:
Post a Comment