sa wala pa hinganli ang bagyo

Daghan kanamo ang nagpangita sa lamat. Ang mga tiguwang 

sa among baryo gibiyaan ang hunsoy ug nisutoy sa ilang mga sulo. 

Gilibod ang kalasangan ug ang kapatagan, ubos sa kahayag 

sa takdol nga bulan. Ang mga bata nihunong sa ilang lupa-langit 

ug gitirador ang alisiwsiw nga puthaw nga naghadyong sa ibabaw. 

Ang mga batan-on nga gikan gisugo pagpangalos og tubig 

o ba kaha pagpamugha’g kahoy, nikatkat sa punoan sa akasya 

ug gitiholan ang matag lungag sa putol nga sanga.  Didto sa lantay,

gitugaw sa pakisusi ang nanagtapok nga mga dalagang nagkundatay

ug naghingut-anay. Diha’y usa ka langgam nga nagbitbit og

layang dahon, hinay nga nituyhakaw gikan sa salag. Ang kanding

nga gitugway sa lubi nihunong pod sa iyang pagsibsib, apan

nipadayon kini pagkataodtaod. Sa kangitngit, giduyogan

sa among kapitan ang kokak-kokak sa mga baki sa balilihan. 
Ang mga palahubog nga gikang nagmaoy, nipugos 
sa pagkahuwas aron moduyog sa kaguliyang. Mao kadto 
ang panahon nga luwas ka sa imong pagkahisalaag 
ug ang hingpit nga paghigugma wala pa ma-impiyerno.

-- ERIK E. TUBAN

Sibulan, Negros Oriental, Philippines