world peace

Tuig kadto sa ikatulong gubat sa probinsya. Walay sama ang kaigang ug usahay makamata ako sa kahayag sa bintana, sinundan sa pakapaka sa lantaka. Usa ka gabii, may nanuktok sa pultahan. "Syo! Naa ka diha, Syo? Si Loloy ni. Abrihi ko. Dali." Dalidali kong nag-ilis ug gisugat ang silingang Waray sa may pultahan. Sa pagpaduol niya sa hayag namatikdan kong nagkadugo ang iyang sinina, kuwang ang iyang bukton ug naharos ang tulo ka ngipon. Naunsa man intawon? "Ulahi na ang tanan sa dihang midagan mi, Syo. Kalit kaayo ang panghitabo. Wala mi nakabantay nga nag-ukoy-ukoy ra diay ang mga sirena sa suba. Naluoy ko ni Kapitan Lao Tzu ug Padre Achilles, napagan og apil sa lamok-lamok," asoy ni Loloy nga nagkisikisi, naggukod sa ginhawa. "Daan ko pa. Niining mga panahona, may giluom gyod ang kangitngit sa suba." Sa kusina, samtang nagpintal og uling sa nawong si Loloy, giandam ko ang kataposan namo nga hinagiban. Nakahukom mi nga inig ka kadlawon, among patulbongan ang kaaway og linukot nga puwang t-back. Sinuksokan kini’g mga balak ni Neruda. Tingali, sa ingon ining paagi, wa'y mapildi. 


-- ERIK TUBAN 
Mandaue City, Cebu, Philippines