sanglit danghag usahay ang pagsangpit

Amahan namo,

ayaw kami kaloy-i sa among pagkamang hinay-

hinay balik sa kabatoan tultol sa imong tanaman

nga anaa sa mga langit

gasanga-sanga og kilat samtang wa’y kutas ang kulihad

sa gihutoy nga dugdog nga gahinambog aron

pagdaygon ang Imong ngalan. 

Talikdi ang among hagit pagtila

sa imong lapalapa hangtod

umabot kanamo ang Imong gingharian

nga gilapawan sa kabugnaw

sa among dughan kay wala

matuman ang imong pagbuot

nga labwan unta namo ang gaan nga pagkatap

sa yamog apas sa aso. Gapadayon ang paghuyop sa abo

dinhi sa yuta maingon sa langit

nga gilubngan sa among panghupaw

tidlom sa among kauhaw.  Ania giulod

ang kalan-on namo sa matag adlaw

samtang gakutoy ang Imong dughan,

ganganga sa kahinam hangtod

ihatag kanamo karong adlawa
ang lunop gikan sa among mga mata.

Pasagdi ang among pagluhod dinhi sa lapok

ug pasaylo-a kami sa among mga sala

nga wala pa namo matagbaw

pagtilok.  Silii ang among dila,

maingon nga nagapasaylo kami

sa katam-is sa Imong samad

nga kanunay gidalit

sa mga nakasala kanamo,

gasupsop sa imong dugo.  Ayaw mi did-i

nga makigsawo sa mga langaw,

ug dili Mo kami itugyan sa panulay

kon kami wala’y bawnon nga kahangol sumpay

sa Imong dila. Padanlogi pa ang imong agianan ug—  

“Hinuno-a, luwasa kami sa daotan. Amen!”

bakho sa baki nga napisat sa among pagkaumod, O,  

Amahan namo!

-- MICHAEL U. OBENIETA

Topeka, Kansas, USA