daklit nga paghisalaag

Mitadlas sa hawan likod sa balay ang hinugas nga tubig gikan sa lababo ug midanaw sa utlanan sa tupad nga lote diin hinayhinay kining miagos paingon sa lupa nga tugkaran sa among silingan. Makalingaw magsud-ong sa dagayday sa tubig labi na kon kini puno sa buwa sa sabon nga giliminan sa gagmitoyng mga bangaw sa walay timik nga kahaponon nga gihugpaan sa alimungaw.  Gayod, daghan na baya kaayong ayohonon ang balay: ang nagtulo nga atop sa kusina, ang bintana nga mokang-a bisan unsaon nimo pagsira, ang mga liki sa salog sa kasilyas diin naay usa nga kon imong sulingon makita nimo ang langob sa ilawom nga gidan-agan sa hanap nga gilaw sa dagat nga, usa ka higayon niana sa gamay pa ko, ginuntan ko lahos ngadto sa usa ka baybayon diin nagkatap ang mga isda, patay na o himatyon pa. Nagpadayon ako sa pagpamidpid hangtod nahidangat ako sa usa ka pantalan nga sa kahimtang niini makita nga dugay na kining wala gamita, apan katingad-an kay dihay nag-inusarang sakayan nga bag-o kaayo, nanimaho pang pintal nga akong nasingo uban sa langsi nga gininhawa sa dagat. Sa akong paglingilingi namatikdan ko nga sa akong likod dihay pangpang nga sa iyang kahabog hayan misangko na sa langit. Unya kalit lang misantop sa akong hunahuna nga adunay kalsada nga gikulit sa kilid niini, sa itaas nga bahin, tingali duha o tulo ra ka dupa ang gilapdon, nga nagdugtong sa lungsod ug siyudad. Ingna kong tumutumoan apan barogan ko ang akong panumdoman nga linaw kong nabati, nga milutaw ibabaw sa taghoy sa huyuhoy, ang daw mabugtoan na sa ginhawa nga ugong sa trak nga gaaginod.

-- VICENTE VIVENCIO BANDILLO

Manila, Philippines