usa ka gabiing himatayon ang buwan

Gitadlas sa iwag sa sakyanan ang nagliko-

Likong dalan subay  

Sa baybayon sa Boljoon. Buot niining tugkaron 

Ang kangitngit. Giablihan nako ang bintana

Aron sa ingon sayon nga makasulod ang hangin 

Nga sama sa imong kamot, gaan 

Kaayong mihapyod sa akong aping. Gigakos ako 

Sa kabugnaw ug akong nahagkan ang kaparat 

Sa dagat.

Sa unahan, mibukhad 

Sa akong panan-aw ang lapad nga hunasan 

Nga daw gisabwagan sa nagkatag nga kahayag.

Kaingon ko ba’g mino 

Apan gikan diay kadto sa gidagkotang langkay 

Sa mga manuloay. Ug wa ko mamatngoni, mihinay 

Diay ang akong dagan.

Apan sa gihapon, padayon nakong gitadlas

Ang ngitngit nga dalan. Gisirhan nako pagbalik 

Ang bintana. Ug sa dayong pag-arangkada, gilingi 

Sa makausa pa ang nagkatag nga kahayag 

Sa lapad nga hunasan nga karon, diha sa gamayng samin 

Kilid sa sakyanan, tapad sa naandan nimong lingkoranan,

Nahisama'g usa ka tipak sa kagabhion 

Nga namungingi sa mga bitoon.

-- JEREMIAH BONDOC

Cebu, Philippines