nganong wa ko nitungha sa reunion

Inig sunod nimo sa hagdanan,

mapalgan nimo ang pasilyo sa kaniadto diin 

gipangtukar ang mga kantang kanunay 

galanog sa radyo. 

Sa sulod sa klasrom makit-an nimo

ang imong kaugalingon sama sa katawhan

nga ang mga nawong halos parehas lang 

sa nauso nga hinapay. Mora'g mga alibangbang 

nga sayo namakwi sa ilang uloran, 

nagkatagkatag sa pasilyo diin sa matag liko-an, 

mahinumdoman nimo kinsa'y mga bida 

ug porbida nga nagpaugat

ug nagigat-igat sa kilid; kinsa ang mga buang

nga nagsabsaba samtang nagsinukmagay

ang mga brusko kunohay, kinsa ang mga inday

nga kusog mangunay sa ubang inday. 

Kon basahon balik ang mga sugilanon 

nga napatik sa matag silyon sa mga lingkoranan,

mobuhakhak kaha ka, mohilak,

kun mosurok imong dugo

sa kamabaw sa drama kaniadto?

Ug hain man ka ana nila kon tanawon nimo

ang imong kaugalingon sa tipak nga samin

sa kasilyas? Hain man ka adto nila

nga inig bagting sa kampana sa tingsirado,

kalit lang mahawan ang klasrom? Ug sa dili pa ka 

mohawa, dunay ka'y napalgan nga batan-on, 

nanampiling dapit sa may bintana.

Kon pangutan-on nimo ngano

nga kanunay siyang gainusara, 

Iya ra kang tubagon,

"Gapaabot ko nga mahilom ang palibot

aron madunggan ang awit nga mopalid 

sa nahabilin nga abog."

-- TON DAPOSALA

Cagayan de Oro City, Philippines