panamkon

Dili diay lisod hakgomon ang kabituonan,

kun, di ba kaha, kapkapon sa langit 

ang buros nga Buwan sama sa paghapuhap ko

sa mga aninipot ug alibangbang: 

kaduwa mo sa sabakan sa imong inahan.

Ang matag linya sa atong palad, dayag 

nga alibatang gisuwat na sa kaugatan 

sa takna, handurawan ug kasingkasing.

Kanunay kong gihapyod ang imong gagmatoy 

nga sikad, modungan usab 

sa linagubo sa akong dughan. Ug, sama 

sa mabdos nga kahidlaw, gipanamkon ko 

ang adlaw ug buwan sa imong pag-abot 

ngadto sa imong pagkahimugso. 

Aslom ang yamog sa sayong buntag 

ug modigwa ang akong ginhawaan 

kon dili ko mahilam ang gimok 

sa imong hitad ug kisikisi nga, sulod 

sa akong bagulbagol, ikaw nakighagwa 

sa mga kataw, bangaw, ug buwakaw.  

Imo ang bahikhik sa kabugason.

Kon gutomon ka, mogiok usab ang kutay 

sa tinai sa akong kabalaka, magsalimuang 

ang kundas sa akong pulso, mohanap 

ang kahayag nga sumpay sa kalimutaw,

motagok ang lawayng motabisay 

sa tutunlan nga, gipakaingon ko'g napasmo 

ako bisa'g busog. Ikaw ang kutoy nga di 

matagbaw sa bisan unsang putaheng 

giluto sa kahigwaos ug kahakog.

Dungan sa imong pagturok diha 

sa dagat ug panganod nga kanunayng 

gihambin sa pangandoy, miturok usab 

ang mga dagkong dalid nga miutiot 

sa akong kaunoran, mibusagak ang busay 

ug uwan sa pareho tang damgo.

Ug nanalingsing sa akong lawas 

ang mga buwak, dahon, sanga 

hangtod nga nahimo kong dakong kahoy 

diin nanagsalag ang mga langgam, 

nalumay ang mga buyog ug alibangabang,

nangluklok samtang nanganta ang mga gangis--

sa akong mga udlot mao ang bangaw 

sa nangatagak nga alindahaw.

Ingon diay niini ang mahimong amahan:

sapnayon sa duha ka palad ang kalibotan,

ampingan aron dili mapusgay.

-- NOEL P. TUAZON
Dauis, Bohol, Philippines