wala sila napukan

Ikaw nga gimino sa imong pagtuo,

ikaw nga galumlom og halas

sa imong bagulbagol, ikaw

nga gakudlit niining yuta

og mga minteryo, kuwidaw!

Sila nga imong gipunggotan

og mga ulo-- sila kansang mga bukton

ug tiil ningtuasik nianang bomba

nga imong gisalibay, wala sila

napukan.

Hinunoa, ang ilang mga tiil 

gitugkan og plata ug borlasa. 

Ang ilang mga kuko gikiskis

sa bulawan. Ang ilang mga samad

gihidhiran og mga rosas ug insenso.

Ang ilang mga bukton gikaluhaan

og mga pako.

O, mangtas nga kibol, samtang ikaw

galuhod taliwala sa kahilitan, ang bitin

sa imong bagulbagol gimino na sa iyang

kaugalingong la. Nidailos kini dinha

sa imong liog. Iyang kang balikosan.

Iya kang tukbon. Ug sa usa lamang 

niya ka tukob, ikaw nga wala'y habak,

ikaw nga wala'y katakos bisan

sa paglayat sa imong kaugalingong

igit, mosukarap nianang yuta. 

Ang imong baba magbuwa.

Ang imong mga tiil motuskig.

Mokirig ikaw sa imong kaugalingong

laway, ihi, ug dugo. Sa hinapos 

nimong panan-aw, lantawa: 

nanglupad sila karon

dinha sa sidlakan. 

Gamatuod kini latas 

sa kasaysayan nga walay balaan

mosagop sa mga sama kanimo;

madugta ikaw ug ang imong

mga anino, samtang sila

nga imong giyama-yamaan

gawasnon sa imong kibol

nga kabubut-on, gawasnon 

sa kamatayon.

Tutoki ang kiay sa bulahan

ug balaan, tunhay

hangtod sa kahangtoran.

-- CORAZON M. ALMERINO

Los Angeles, California, USA