7.13.2016

awom


Pananglit, pareho tang' dunay awom ubos
sa mata. Imo naas’ tuo. Ako naas’ wala.
Di kaha hulagway ra tika sa samin.
Kun di kaha, puyde’g ingon ani ang kalibotang
giladlad sa atong atubangan. Ikaw gadungaw sa hilom
nga lim-aw aron sud-ongon ang tibuok uniberso
apan imo lang kong nalantaw nga kabahin sa tubig.
Nag-atubang tang wa mailhi ang usa’g usa.
Bugtong misumpay nato ang awom sa nawong.
Wa ko kahibawo kon unsay atong kalainan.
Kon magdungan tag iyagak tungod sa pagpanaw
ganina sa usa ka gihigugma tungod kay nakita ko
sa imong dagway ang pagpanghubag sa imong mata,
kinsang luha ang mas init. Kinsang gugma
ang dili masulod sa ping-it nga bakho ug bangaag?
Kisang pagbangutan ang mas duna’y hinungdan?
Mao kaha ni ang atong kalahian: ako kining
nangutana samtang Ikaw hilom lang?
Apan unsa sad ning lagubo sa gutlo nga sa kada
buka ug kusmod sa akong baba aron tulisokon ka
sa wa nimo’y pagpakabana, basolon sa hingpit
nganong nahitabo ang way hinungdang kasakit
kon masamdan niining gaatubang tang parehong samaran.
Nganong padayon kong nangita nimo aron ila-ilahon ka
matag higayong nabuyok akong abaga sa kasub-anan
kon duna’y nahanaw, nakalimtan ug di makab-ot?
Padayon kong magluhod, maghangad nimo
kon di nimo mahatag ang mga tubag bisa’g moingon kang’
ako, ug dili gugma, ang lintunganay sa tanan.


-- NOEL P. TUAZON
                                                                                                                                Dauis, Bohol, Philippines

No comments:

Post a Comment