kon balak ba kaha ni

Nagtinunto tingali ko

sa akong panaad kaniadto nga dili na

mobalak bahin kanimo.

Nangapapas na ang timailhan

sa dalan nga subayon

paingon sa imong dughan.

Naminhod na ko sa gilok

nga hapyod, mogitik

sa kangitngit. Nangapawong na

ang gilak nga makasukod sa gilay-on

taliwala sa bituon ug aspalto.

Wala na. Wala na gyod unta

apan ngano nga matag atubang nako

sa abohon nga kalibotan, duna gyo’y

sa manglunhaw ug mamuwak

bisan sa damgo ra mokapakapa

ang dulom nga pako sa tanghaga?

Sa pagduhiraw tadlas sa kahilom,

unsaon pagdumili og tagad

sa tanang mga tulukibon

samtang halos giangkon na nimo

ang dakbayan sa akong handurawan?

Inig taligsik, mabati nako ang imong halok

sa matag lusok nga nangatagak

gabagang gabon. Inig bundak sa ulan,

mahimo kong bata nga gasawomsawom

sa baha. Ug sa mga walay-imik nga higayon

diin dayag ang imong kawad-on,

maamang lang intawon ko. Maminghoy

ang palibot sa dili pa ko mohupaw…

Ug tan-awa ra! Imbis giangkon ko na

nga dili ni alang sa imoha. Lakip kini—

kon balak ba kaha ni—sa nadamay nuon

ining matang sa pagtinunto.

-- TON DAPOSALA                                                                                                                    Cagayan de Oro City, Philippines