kahaponon

Wala na’y mga orkestra alang kanato.

Tagbaw nalang ta ani bisan 

taliwala sa mga labhonon--

lipay nga kagubot sa atong panimalay.

Naa pa’y romansa bisan dinhi.

Kay ingon man ka pinangga, dili ka mosayaw,

Ug ang pagdapit nimo idlas nga paghan-ay:

Ang malumoy nga taghoy sa usa ka kantang

kita ra ang nahibaw, ang hagkap

apan mapiliton nga hikap nga ibutang

ang bisa’g unsa nga gikuptan:

Saninang ilisan, tasa sa kape,

Hair pin -- kini ang mga kwerdas

nga akong gikutlo kanimo, ang mga piligis

sa imong panit bugtong nga pyano

nga akong gitulpok samtang gibati nako

ang imong mapanagan-ong mga tudlo

sa akong hawak. Pinangga,

ang takna ania sa atoa.

Gasayaw, gahakop, gatutok,

gahinay hangtod kini mohunong. Oo,

mauwahi ta. Basi’g nakatulog na

ang imong mga batan-on nga pag-umangkon

inig bisita nato didto. Apan wala sila kahibaw

sa dan-ag sa mga kalipay nga ingon ini:

Ang dan-ag sa kahaponon gasidlak

sa mga kurtina– gahunob nga kaanindot.

Kay ang kahinam sama kahinay sa takna,

gahuwat sa iyang kahingpitan. Ug dinhi,

dinhi pa lamang magsugod

ang kahangtoran. 

-- MA. CARMIE FLOR ORTEGO
Talalora, Samar, Philippines