1.03.2017

g-to-g


Giecar

Nganong bisan karon mora’g kulang pa man gihapon ang akong gugma? Kabalo bitaw ko lisod ang imong  kagahapon. Apan, nganong nausab man ka? Lahi man ko nila.

Kahinumdom ka kadtong una tang nagkaila? Mao to ang higayon nailaila nako ang kinaiya nga naganahan nako sa imoha. Apan nganong nalahi naman ka karon? Unsa naman ta? Gikapoy naka? Karon, nabati nako nga lisod kaayo ko higugmaon.

Glemmel

Kanunay kong magbalhin-balhin og lugar. Lahi ang ilang mga nawong. Usahay, magpabilin ang mga baho sa mga abog. Kasagaran, dili tanang butang nako masigo, maong ang uban ibilin na lang nako sa karaan nakong gipuy-an. Kon madimalas ko, mawala ang uban nakong mga gamit sa pipila ka tuig sa pagbalhin-balhin bisa’g asa. Molahi na pod ang mga dalan nga ila-ilahon aron lang makauli.

Sugdan nako sa pagpintal sa bungbong sa kinaunhang adlaw sa pagbalhin, maningkamot sa pag-ilis sa tanan.  Usahay, ikaduha pa gyod nako pintalan aron humot ug morag bag-o ning dapita. Ipasulod ang mga kahon sa bag-ong panimalay. Ug kuwaon nako ang mga sulod niini. Ang uban, kasagaran bug-at. Kanunay na lang ingon ani, apan kinahanglan man. Maningkamot nga bitbiton tanan, ipasulod ug ipahimutang bisan sakit na sa mga kamot, sa bukobuko hangtod sa dughan.


-- CINDY VELASQUEZ                                                                                                                                  Cebu City, Philippines

No comments:

Post a Comment