kon mabati mo ang kahaw-ang

Sa mga higayon nga mabati mo

ang kahaw-ang,

hinumdomi lang tong kagabhion

dihang ang akong ulo nahiluna

sa imong abaga ug ang imong kamot

gitapion sa akong aping. Unya,

ang mga pulong nga nabara

sa tutonloan, nihungaw

duyog sa imong gininhawa--

nipadpad kuyog sa mga kwaknit

nga nagkanaas sa lasang

sa kahiladman.

Nituo gyod ko niadto

nga nasaag ko taliwala sa damgo

ug kamatuoran. Apan sa imong hupaw,

ang kahilom napuno sa huni.

Wala ko’y laing nabuhat gawas

sa paglikos sa akong braso

sa imong dughan.

Sa mga higayon nga madunggan mo

ang kangilo sa pag-inusara, langga,

hunahunaa lang

nga hangtod karon, diha

sa ninglabay nga huyohoy,

gatuliyok gihapon imong hapuhap

sa akong pag-inusara. Sa akong

pagpamalandong sa nabilin nga huni,

pil-on ko ang tanang nabatian

ug itayhop sa awit. Unta pod mapuno

ang kahaw-ang sa tagsa-

tagsa natong kalibotan: puno

sa mga pak-an nga tanghaga

nga naglangas sa kagabhion. Lakip pod

ang mga bituon nga atong nasaksihan.

Gagilak sa kawanangan niadtong

unang higayon sa atong panag-uban.

 (alang kang Jae Mari Magdadaro)

-- TON DAPOSALA                                                                                                                         Cagayan de Oro City, Philippines