lawas

I. Pagkabata

Kini mao’y yuta sa dihang gakamang pa

ang mga katuigan-- panumdoman

sa sinugdanan sa pagbuhat og mga ugat

sa kinalawman. Dinhi, ang matag moturok  

mahimo unyang kalasangan nga sud-ongon

sa tanang moamuma niya. Sayop gani

ang matanom, lisod na unyang putlon

puhon: kuyaw kon pait ang bunga.

II. Pagkadalaga

Inig abot sa iyang regla, molungtad

ang kalayo nga gigahin sulod kaniya.

Mahimamat ang pagdagsa sa kalangitan

ug kalisang sa makahilos nga katuigan.

Subayon ang kinaiya sa paghigugma,

makatagamtam ang yugto sa paghidlawas.

Ang tingog sa kalayo ug ang kaisog sa aso

mao unya’y pitik sa iyang kasingkasing.

III. Pagka-inahan

Magpaanod ka sulod og balik sa sulog

nga bugnaw. Sama sa puya, kita tanan

mobalik paglangoy sa tubig: unya ra ka

moawas og gugma kon ikaw mobalik pod

sa imong inahan. Imong pag-ampo:

               “Unta ako ug ang tubig maghiusa, tilawan

               og balik ang kalihom sulod sa panimalay,

               diin dugay-dugay na kong wala kabisita.”

IV. Pagkatigulang

Hinay-hinay nga gihulma ang imong mga pako.

Dad-on ni nimo sa pagpauli didto sa hangin.

Lupad, lupad, lupad lang padung sa kawanangan.

Duyog  sa imong mga gigikanan, sugata

ang kamot sa manulunda, gidala ang kinatumyan

sa  imong sugilanon. Niluspad na ang huyuhoy.

Karong gabii, tayhopon ang mga dahong laya,

molawig, molawig, molawig, ipadpad sa ulan.

-- CINDY VELASQUEZ                                                                                                                      Cebu City, Philippines