(alang kang Jae Mari
Magdadaro)
Sa wala pa ka moabot sa
ganghaan
sa tugpahanan sa
Laguindingan,
naglingkod pa ko sa sulod
sa nagdagan
nga Rural Transit.
Naglantaw sa talan-awon,
sa kalangitan, diin
mao-mao ra ang bulok
niadtong hapona. Human sa
walo ka takna
sa pag-ila, nagkahugot ang
pagbalikos
sa atong kumingking. Sa
wala pa ka
moabot sa ganghaan sa
Laguindingan,
nagkabug-at ang gininhawa
dihang nalabyan
ang mga giagihan nga dapit
sa wala pa ta
magtagbo sa Buruan. Gikan
sa Lugait
ngadto sa Manticao, gikan
sa Naawan
ngadto sa Initao, nakit-an
gihapon nako
ang arko sa imong pahiyom
sa hapon.
Unya inanay kong gitulon
sa kamingaw.
Bisan sa paghinanok,
nahamok ko
sa hinampak sa nagbusay
natong pagbati
duyog sa nasaksihan natong
dagayday
sa Maria Christina. Nga
inig hanaw,
gitugyan ta sa kalinaw sa
kagabhion,
diin dili lang ang huni sa
gangis
o agay-ay sa sapa ang
atong gipaminaw,
lakip pod ang pitik sa
atong dughan.
Sa wala pa ka niabot sa
ganghaan
sa Laguindingan,
nagpadayon lang ko
og piyong, apan nagpabilin
ang lanog
sa ulahi mong panamilit,
diin gisugyot
sa imong pagmug-ot nga
maanod ra ta
sa tagsa-tagsa natong
padulngan.
Kining tanan nayagyag sa
hunahuna
sa dihang gatukaw ko.
Unya, ang kahilom
nakisaw sa mga pitik sa
taligsik,
diin gisamin sa bentana
ang halap kong
kalimutaw taliwala sa mga
nagtabilis
nga lusok. Gikumkom ko ang
salin
sa kainit sa imong kamot,
apan wala’y
laing gibati gawas lamang
sa gibug-aton
sa imong kawad-on. Sa
kabug-at niini,
napundo sa Opol ang Rural
Transit.
Samtang wala pa mahuman
ang hapon,
gilatas ko usab ang El
Salvador palahos
sa Alubijid. Gigukod sa
mga gutlo
ang gisakyan kong motor.
Bisag tuod kadukaon na ang
adlaw,
kahil gihapon ang bulok
sa langit sama niadtong
hapon
sa una natong panag-ila.
Sa wala pa ka niabot sa
Laguindingan,
nagtutok lang ko sa
ganghaan.
Gahinaot nga inig abot mo
sa ang-ang
nga akong gibarogan, unta
mabati mo
kon nganong ang lanog sa
imong panamilit
masapawan gihapon sa sulog
niining awit.
-- TON DAPOSALA Cagayan de Oro City,
Philippines