wala’y sama ang higayon

Dinhi kita manukad. Niining usa pa

ka gutling nga ningkagiw. Kasikas

sa pahina nga ningpakli sa matag karon.

Ang lahing dapit sunod sa usa.

Dili magpahawid ang takna. Dili kini

mahiluna. Sama kini sa agay. Kaluha

sa mga hulagway nga wala’y naandan.

Ang kining gindugayon gidangaw,

pananglit, sa imong kabatan-on.

Kadtong giagak ko ikaw sa hardin

sa imong unang mga lakang.

Ang kahapunon gilingla

sa kabalaka. Apan baya,

sa takulahaw, sa usa ka pamilok,

ningbukhad ang mga udtong tutok.

Imong giwakli ang akong

mga kamot samtang gilibot nimo

ang gikagingking nga yuta. Samtang

gisubay nimo ang alimyon sa ihalas

kilid sa gakoral nga mga buwak.

Dinha sa ganay sa takna, gipatunhay

sa ninglabay ang nagpabilin. Adunay

gipaabot. Apan, wala’y tin-aw

ang saad.

Sa atong atubangan karon

adunay nangaluphak, adunay

nangalugdang.

Busa, dinhi usa kita manukad.

Kining gatukaw. Kining ning-abli.

-- CORAZON M. ALMERINO                                                                                                             Los Angeles, California, USA