adlaw-adlaw, kalag-kalag

Pa, wala na ma’y sakit. Dili na pod kaayo tantong mingaw. Apan aduna lang gyo’y kabuntagon nga laay ang bidlisiw sa adlaw ug daw galansis ang huyohoy og huyop sa kadahonan. 

Pa, dili na man kaayo hilom. Dili na kaayo saba. Apan aduna lang gyo’y mga higayon nga masaag akong panumdoman sa imong mga igham ug tagûtû. Kon naay kaskas sa sista, moduyog pod akong handurawan sa atong karaang lantay ug ang sawog sa atong taas nga mohiyak sa atong tunob ug moagiik sa kabug-at sa atong kabalaka.

Pa, wala na ma’y ngulngol. Dili na ko magbakho. Apan aduna lang gyo’y mga adlaw nga sarang ang kahaw-ang, daw gabangil sa purtahan ug dili gyod masira—daw gapaabot pod sa imong mga tunob nga mopauli sa atoa.

Pa, dili na ko damanon nga pukawon ko nimo. Dili na man pod ko mangihi sa banig sama kaniadto. Apan nanginit gihapon akong paa sa imong mga pikpik, akong dunggan sa imong mga sugilanon, akong kilid sa imong mga kusi, akong mata sa imong pahiyom.

Mingawon usahay,

Imong kamanghoran

P.S. Parihas ra ba diay’g baho atong ulo kon sington. Kami pod ni Dodong nakasunod sa imong pagka-ubanon.

 -- ELVIN E. RUIZ 

Liloan, Cebu, Philippines