kusina

Adlawng natawhan nako ron. Naghikay gamay, 

pasalamat alang sa nilabay nga katuigan.
Samtang nagdigamo ko karong kadlawon,     
kalit lang nakong gihangad ang langit,
ug nahimong mapa ang mga bituon.
Gisapnay nila ang akong mga kasinatian sa una.
Gitultolan ko nila nga sa kahagip-ot ining dapita,
dinhi sa kusina, mao ang sumpay sa akong kaugalingon.

Ang lababo sama sa akong mga mata.
Kay kon adunay mga kasakit, dili kini pasagdang magtapok
sama anang mga biniyaang hugasanan.
Mohilak ko--modagayday ang luha ug kon mahurot, trapohan.
Sama sa lababo--hugasan dinhi ang tanan, ipahiluna,
ug dayon hiposon. Kay dili sa tanang higayon 

ang banga puno sa tubig.

Kining akong mga kamot, sama sa lutoanan,
pipila na ang gimugna nga sud-an.
Apan, sama sa mga kamot, kon ang duha ka palad
mapuno sa mga pangandoy, saad, ug paghandom 

sa kagahapon-- kon magdungan kini og sug-ang sa kalan,
basin dili maluto ang uban. Kay sa kataposan,
dili tanang ihukad ning higayona,
masulod pod nako aning kinabuhia.

Ug kining mga lamas kay ang akong kasingkasing:
ang kahumot sa ginisang sibuyas-dahonan ug ahos,
apil na ang alimyon sa tanglad ug luy-a.
Kalami unta isugilon nga ang akong kasing-kasing
makahibalo kaayo motimpla og sakto panagsa.

Sama ba sa kaparat sa akong kaminyoon, gidugangan ko kini 

og katam-is sa paghimamat sa kong mga kasaypanan 

ug unsaon magpasalamaton kanila. Ang katab-ang 

sa mga panamilit, gibutangan kintahay nako og kaaslom 

sa pagdawat ug kaparat sa pagbuhi niini. 

Kay sa kataposan, kining gamay nga kusina latas 

sa langit mao’y sumpay sa kinadak-ang konstelasyon. 

-- CINDY VELASQUEZ

Cebu City, Philippines