awit sa magbubuhat

I. 

Aslom ang liso sa kalamansi, apan
kini ang tulbok sa atong kosmos.

Tam-is ang duga sa mangga, apan
diri nikuliba ang tubod sa nebula.

Parat ang balas sa asin, apan
kaspa kini sa atong galaksiya.

Pait ang ginaling nga kape, apan
diri gihulma ang yuta ug planeta.

II.

Aslom ang singot, apan kini ang tulbok
sa akong pagkayod-- ang kunot sa
kamot, sa kalisod ug paningkamot.

Tam-is ang dugo, apan diri nikuliba
ang tubod sa akong damgo--akong
handuraw nimo matag pukaw nga adlaw.

Parat ang laway, apan giugom nako
ang asin aron mahinlo ang bungbong
sa akong ngipon, ang atop sa akong dila

Pait ang kinabuhi, apan diri
gihulma sa imong pag-amuma
ang uniberso sa atong gugma.

III.

Gihinlo nako akong baba. 

Gahuwat

ang halok sa imong baba,
ang tilaw sa imong laway,
ang gilok sa imong kilay,
ang banlaw sa imong dila.
ang sinugdanan sa tanan.

tam-is, aslom,
parat, pait

sa panganod nako
nisangpit.

-- MIGUEL ANTONIO B. GARCIA  

Zürich, Switzerland