bulan

Ang siga sa bulan 

Misabay sa mga nagdagang mananap sa kalasangan; 

Misunod sa mga naglupad nga Manghak sa kahanginan; 

Nagpatingkad sa mga dahong nahibasa gumikan sa luha 

Sa mga bituon sa kawanangan. 

Nihalok sa akong panit. 

Nisunop sa namugnaw kong kalawasan ang kainit. 

O, nagsigang bulan, dili ka malikayan! 

Midagayday na sa akong kaunoran ang mga tan-aw mong 

Makadani. 

Sa imong kaanyag, milanog sa kalasangan 

Ang mga hinagunghong nga daghong sa kahidlaw. 

Apan, pamati! 

Saksi ang mga nagdukong punoan sa hagawhaw 

Nga pagtubod sa kalipay. 

Ang mga mananap nga nakasaksi ug ang alingising 

Nga mga langgam sa yuta, nagkapagkapag 

Sa nahimong paglagpas. 

Dag-om. 

Karon adunay laing katalagman nga moabot 

Nga sama ka makahahadlok 

Sa pagngulob sa dalugdog. 

Apan sa higayong ako maghandom 

Sa mga taknang nagsiga pa ang bulan, 

Nakamata na lamang ako sa mainit nga hikap 

Sa adlawng' mikusi sa akong panit: 

"Bangon! Giabrihan na ang langit." 

Ug midali ako pagpahid sa di mapugngang tulo 

Sa pag-antos sa nawalang bulan. 

 -- MARIANNE HAZALLE J. BULLOS 

General Santos City, Philippines