sa lingkoranan sa may bintana sa usa ka bus

Sa lingkoranan sa may bintana sa usa ka bus 

nahunahunaan nato ang atong kaugmaon. 

Giiwagan sa kahayag ang bag-ong dagway sa dakbayan— 

luag, haw-ang, ug wala na ang kahuot sama sa maskara, 

nagpilit sa atong nawong. Atong gibitad ang kurtina 

aron tabonan ang bag-ong talan-awon. Milili ta 

sa gaway sa atong relo; gamay na lang ang oras. Busa, 

nagtuo ta nga makaabot pa. Ug unta moisbog pa 

gihapon ta sa pagkab-ot sa atong mga damgo. 

Gipahugtan nato atong maskara, giplastar og tarong 

ang salimbong sa nawong. Gisuksok pod nato’g maayo

ang atong earphone, naminaw sa tukar sa atong 

kasingkasing, sa mga huni sa paglaom. Naghandom ta 

nga mas panindoton atong trabaho: moserbisyo 

sa mga nagpabiling kustomer, mohatag og pinakamaayo 

nga sugyot, mas mosusi alang sa seguridad, mas itugyan 

ang dughan ug mas lamion ang giluto. Naningkamot ta 

niining tanan aron kita padayon nga mapilian 

sa magpabilin ug dili maapil sa nagkalugway nga lista 

sa lumalabay nga mopahuway. Aron ang atong pamilya 

padayon nga makakompleto sa ilang pamahaw, 

paniudto, ug panihapon. Aduna’y mga butang nga 

gawas sa atong mahimo. Wala ta’y gahom sa pagtag-an 

kanus-a moabot ang bus sa atong hunonganan. 

Kay sa atong pagbubu sa atong mga kusog sa matag

adlaw, aduna’y mga kangitngit nga mahimong makalawos 

sa kaugmaon nato. Kon motan-aw ta’g balik sa dalan
gikan sa atong gilingkoran, sayo pa sa buntag, nagbaga na 

ang karsada, mas sakit na ang adlaw kompara sa niaging 

katuigan, guba ug libaong gihapon ang dalan, 

nagnganga ang mga kanal sa agianan. Ang pangutana, 

kanus-a pa kaha ta maabot sa atong padulngan? 

Atong gitugyan ang atong ulo sa sandiganan. 

 -- JESSREL E. GILBUENA 

Santa Fe, Cebu, Philippines