ang gipaambit gikan sa tubig

Mitikuko ko ilalom sa gripo 

ug gipaawas ang tubig paingon 

sa akong gamayng lawas. 

Midailos kini sa akong tangkugo 

paingon sa akong likod. Pagkalutaw

sa paminaw! Gisubay ko 

ang pag-abot sa tubig 

sa akong batiis nga mihalok 

sa salog. Ang akong paa misidlak 

sa pagkabasa niini: mga bituong mipilit 

sa akong panit. Mikisi-kisi 

ang akong mga tiil

kay wala kuno damha ang pag-abot 

sa tubig nga dugay ra 

gipaabot, manluluwas 

sa akong pagkalunod. Mipahiyom 

ang akong mga mata sa nasaksihang 

misteryo nga kon mahibaw-an 

latos sa bakus ni Papa unya 

ang matilawan. Maayo ra sab 

nga amang ang mga bungbong ug 

wala kini makakat-on paglibak kanako. 

Miluhod ko atubangan sa baldeng 

puno og tubig, sa bag-ong kalibotan 

nga gahulat sa giila kong dagat, 

diin ko mas dawat,

diin ko mas luwas. 

Kas-a, gisaaran kong Mama 

nga sa dagat kuno ko mag-birthday. 

Otso anyos ko niadtong nasakpan niya 

sa baybayon ang misteryo 

sa akong kinaiya. Apan siyete anyos pa ko,

sa c.r. nga akong gingharian, 

ang iyang anak unang nahimong 

usa ka sirena. 

 -- JOHN GILFORD DOQUILA 

Davao City, Philippines