maithuna

"and pomegranate of flame" 

 -- Octavio Paz 

Duyog sa tanang kaanyag ug sa tanang kahibulongan, 

Hikaplagan ko ikaw kuyog ang bugnawng mata sa ulan. 

Miawas ang lumot sa kilumkilom. 

Sa imong kaawason nga pahiyom.
Mibuhagay ang kagabhion diha sa imong nataran. 

Ang asul kong anino, ang luspad kong kaugatan, 

Ang bugnaw kong dugo, anaa sa agtang 

Sa lapad mong pus-on nga daw kawanangang 

Gabuno, ug tungod niana nahimamat ko ikaw-- 

Naligo sa suba sa tungang gabii kong pagduhiraw. 

Sa imong bat-ang, nahimong dakong lawod 

Ang kangitngit. Usa na ka mitna sa lamat 

Ang imong pus-on. Sa imong dughan aduna’y migula 

Nga mga alpabeto; sa imong baba mituis  

Ang nikilado mong dila, ug pinaagi sa giimbentong 

Silaba sa inalisngaw sa imong gininhawa, sauloga 

Ang mga tigmo ug tanghaga nga nanuksok 

Sa imong ilok ug bugan. Huboon nako gikan 

Sa imong lawas ang gisul-ob mong sihag 

Aron ang kagabhion dili lamang matapos 

Sa pagpadunghay nianang imong buhok, ug dayon 

Niining gutloa ako usa na sa imong mga sulogoon. 

Busa, ania ang pagbuhagay sa akong mga kamot 

Ug ang paghuyohoy sa akong mga tudlo. Hinaot 

Kini pasagdan nimo nga momapa lapas 

Sa imong panit. Pasagdi ko nga mangahas 

Pagsudlay ang imong buhok sama sa pagsuyod 

Sa dagayday aron imohang masabtan na gyod 

Nganong— sa dili pa ang banagbanag mobukad— 

Magdanlog kanunay kining akong palad. 

-- LEONEL QUILLO
Malalag, Davao del Sur, Philippines