10.07.2021

maithuna


"and pomegranate of flame" 
 -- Octavio Paz 

Duyog sa tanang kaanyag ug sa tanang kahibulongan, 
Hikaplagan ko ikaw kuyog ang bugnawng mata sa ulan. 
Miawas ang lumot sa kilumkilom. 
Sa imong kaawason nga pahiyom.
Mibuhagay ang kagabhion diha sa imong nataran. 
Ang asul kong anino, ang luspad kong kaugatan, 
Ang bugnaw kong dugo, anaa sa agtang 
Sa lapad mong pus-on nga daw kawanangang 
Gabuno, ug tungod niana nahimamat ko ikaw-- 
Naligo sa suba sa tungang gabii kong pagduhiraw. 

Sa imong bat-ang, nahimong dakong lawod 
Ang kangitngit. Usa na ka mitna sa lamat 
Ang imong pus-on. Sa imong dughan aduna’y migula 
Nga mga alpabeto; sa imong baba mituis  
Ang nikilado mong dila, ug pinaagi sa giimbentong 
Silaba sa inalisngaw sa imong gininhawa, sauloga 
Ang mga tigmo ug tanghaga nga nanuksok 
Sa imong ilok ug bugan. Huboon nako gikan 
Sa imong lawas ang gisul-ob mong sihag 
Aron ang kagabhion dili lamang matapos 

Sa pagpadunghay nianang imong buhok, ug dayon 
Niining gutloa ako usa na sa imong mga sulogoon. 
Busa, ania ang pagbuhagay sa akong mga kamot 
Ug ang paghuyohoy sa akong mga tudlo. Hinaot 
Kini pasagdan nimo nga momapa lapas 
Sa imong panit. Pasagdi ko nga mangahas 
Pagsudlay ang imong buhok sama sa pagsuyod 
Sa dagayday aron imohang masabtan na gyod 
Nganong— sa dili pa ang banagbanag mobukad— 
Magdanlog kanunay kining akong palad. 


-- LEONEL QUILLO
Malalag, Davao del Sur, Philippines

No comments:

Post a Comment