bayanan

Naabtan tika ganinang buntag, 

nagyampungad sa lababo diin 

nagpasad ang mga basiyo 

sa lain-lain mong' pahiyas. 

Nagkarong ang imong labong nga buhok, 

madasigon mong ginusnos 

ang gapas nga naumog sa imong pamasin 

sa imong aping nga sa dugay tang' panag-ipon 

nianam og kanipis. 

Saksi ko sa pagdagmal mo sa kanhing ikaw 

daw gilatos mo ang mga handurawan ko kanimo 

sa agiik sa mga lipak sa atong sawog 

ilawom sa akong mga tunob

minglingi ka ug mipahiy0m: 

"Gwapa na ko?" 

Di nako hikalimtan 

kon giunsa pagkabugto sa imong pahiyom 

sa dihang milingiw ko 

kay dili ko makaharong 

pagsud-ong sa imong dagway. 

Giingnan tika, "Pamugong pod." 

(apan wala na nagpasabot 

nga mora na ka og abat). Ang akoa lang ba 

kay basi'g inig bag-id sa imong buhok 

masamad imong panit nga is-is.

Kay sa akoa unyang pagtutok nimo 

magdugo imong aping sa kanipis. 

Hinaot nga makahinumdom ka 

nga inig mamalit ta og kinhason 

dili ta man kwintahon ang kabhang. 

Paliton ta man gani 

ang tahong nga gitugka'g sisi, 

ang litob nga gibulbol, 

ang budyong nga napuno sa balas, 

ang takubo nga gansang-gansangon, 

ang tihi-tihi nga tunokon, 

ang kapis nga manipis, 

ang sikad-sikad nga lisod lugiton, 

ang sigay nga arang kagagmay.

Nitalikod ka apan gihagkan nako 

ang imong tangkugo, ug sa imong dunggan 

mihunghong ko og tubag sa imong pangutana: 

"Sukad pa sa una." 

-- ELVIN E. RUIZ 

Liloan, Cebu, Philippines