jean-michel basquiat

Sukad niadtong gihatagan ka sa imong inahan og libro sa mga kalabera dugay rang gimapa sa kangitngit ang langit. Ang metrosan sa kahilom nabagli sa imong paghimugso. Ang mga irong buang nagsangyaw sa ilang kalipay tungod kay mingdan-ag kanila ang eklipseng tilimad-on sa imong pag-abot. Mingluhod sa imong atubangan ang pito ka espiritu gikan sa sangtuwaryo sa mga libat ug sila nanginhas diha sa hunasan sa imong palad diin nanampiling ang anak sa kamatayon. Ang gihiusa ninyong kalag mingsampit og kahibulongang pag-ampo nga gitubag sa mga uwak nga moguwa matag eklipse aron imnon ang dugo sa bakunawa. Nasukod sa gihiusa ninyong mga anino ang langit diin dugay rang nanganti ang gabonong kilumkilom nga masikop ang abuhong tulabong nga galupad dungan ang mga alibangbang nga mga bituon. Saksi ang labing maas nga tikarol sa kon unsa ka itom ang imong kibot sa dihang ikaw mituwad apan siya dali rang nahikalimot sa iyang tahas nga isugilon kini sa imong kaaway kay wala, wala siyay nahagdaw kondili ang tipaka sa gilamoy mong itlog sa bulawang sarimanok nga halad sa estatuwang reinkarnasyon sa imong apohan nga babaye. Sayri nga may giandam nang lawak aron imong kapahulayan diin nanagtindog ang mga habog nga punoan sa kahoy kansang dahon tambal sa patol ug almuranas. Sa dili pa ang takna sa imong pagpiyong, pasagdi ang mga diwata nga managlumbaay og halok kanimo. Pasagdi nga ang alimyon sa ilang gininhawa, imong mahanggab diha sa akto sa imong pagkatulog. Buot nilang mokuyog sa panaw sa imong damgo diin sila mamahimong katipik sa imong sedahong dalan paingon sa kahingpitan sa imong pagkatawo. Ikaw ang ilang tuyo. Pasagdi sila sa ilang buot buhaton kay sila usab aduna’y kalabera nga damgo sama nimo. 

 -- LEONEL QUILLO 

Malalag, Davao del Sur, Philippines