Bundak ang pagsira sa pultahan sa babayeng pasahero pagsulod niini sa taxi nga gidrayban ni Alex. Gitan-aw kini niya makadiyot sa samin ug nakita niyang nagkusmod kini.
“Asa ta, Miss?”
“Sa UP,” tubag sa maong babaye.
“Kanang sa may Lahug, ma'am?”
“O, dong. Asa pa man diay?” Mihilom lang si Alex ug hinay kining miaginod sa South Road Properties. Talisalop na ang adlaw ug tingpauli na sa mga trabahante sa usa ka dakong konstruksyon dinhi. Aduna ra bay pipila kanila nga moderetso lang og tabok sa dalan, pastilan og di siya makabantay makadumbol nya’g wa sa oras.
“Bullshit kaayo ning mga laki ba. Kamong mga laki ba, nganong ingon ana man gyud mo?” sulti sa babayeng pasahero.
“Nga unsa, ma’am?” pangutana ko.
“Toxic! Nagtuo mong kaming mga babaye can’t live by ourselves?”
Nakuyawan si Alex sa dihang nag-ininglis na ang maong babaye.
“Nikatawa ka?”
“Ay, wala, ma’am.”
Mihunong si Alex sa may pedestrian lane tungod sa dakong konstruksyon. Lagmit gatosan ka mga trabahante ang bag-ohay lang nanggawas, sul-ob pa sa ilang hard hat ug nangalumoy sa singot ang mga t-shirt. Tibuok adlaw nga walay bisan panganod man lang nga mibangil sa naglagiting nga adlaw.
“Naay, galagom lang ang mga dagway!” sulti pa sa babaye.
Dangtan gyud og hapit usa oras sa pag-ukiot ni Alex sa habagang trapiko paingon sa tulonghaan kon diin mikanaog ang babaye. Kataposan na lang kini niyang biyahe rong adlawa, hulog baynte kwatro na pud ka oras niyang biyobiyo sa dakbayan, angayan na pud nga mopahulay siya. Mihapit na lang siya’g paputos og monggos ug pansit sa Peryong’s kay lagmit nanumbalay na pud to ron iyang asawa. Pwerte na baya niyang dukaa.
-- JANUAR E. YAP
Talisay City, Cebu, Philippines
No comments:
Post a Comment