pagpamati

(hubad sa balak ni Rumi)

Unsa man ang lalom nga pagpamati? Ang pulong sama usa
ka timbaya gikan niadtong mga tinagoan sa sulod

sa kasingkasing, usa ka sulat. Ang mga sanga sa
imong salabotan nanubo og mga bag-ong dahon sa

sa hangin niining pagpamati. Ang lawas
nakadangat og kalinaw. Ang tuktogaok sa sunoy moabot,

magpahinumdom kanimo sa imong gugma sa kaadlawon.
Ang tigbaw’ng plawta ug ang mga ngabil sa mag-aawit:

ang kahibalo sa diwa pagginhawa ngadto
kanato mahimong sayon ug ordinaryo sama

sa pagkaon ug pag-inom. Ang patay mobangon uban
sa kalipay sa pagpamati. Kon dunay usa ka linalang

nga di makadungog sa honi sa trompeta, bisibisi
og abog ang iyang ulo ug ideklarar nga siya patay.

Pamati, ug bati-a ang katahom sa imong
pagbulag, ang di malitok nga pagkawala.

Dunay bulan sa sulod sa kada tawo.
Hikat-oni ang pagkakauban niini. Ihatag

ang dakong bahin sa imong kinabuhi niining pagpamati.
Kon ang kahayag mao ang ngadto sa panahon, ikaw mao

ang ngadto niadtong usa nga nakigsulti sa lalom nga dalunggan
sa imong dughan. Angay’ng ibaligya ko ang akong dila

ug mopalit ako og usa ka libo ka mga dalunggan kon
kadto molakang na pagpaduol ug mosugod pagsulti.

Gihubad ni:
-- URIAS A. ALMAGRO
New Berlin, Wisconsin, USA