panamin, paminaw

Mao kini ang sinugdanan
sa tanang kaguliyang nga
nagmugna sa kabuang—

pungkol ang mga kamot sa orasan
ug bali ang iyang pagtuyok,
ug trese ang numero sa iyang

dagway. Ang kasikas
sa bungbong, ang nanuktok
sa pultahan, ang niserbato

nga awto gawas sa ganghaan—
Ayaw paminawa ang mga
tingog nga mihunghong kanimo

ang kahayag sa kabuntagon
dili makatugbang sa kangitngit
sa kagabhion sa imong

panghunahuna. Ikaw nasaag
sa imong kaugalingong
panimalay. Wala ba nimo

namatikdi ang nawong
sa samin nga imong gi-atubang?
Sa pagkatawa nimo kini

nabuak ug ang nangadugmok
nga bildo nag-imahe sa
sa usa ka libong ikaw—

ang radyo nagsibya nga
adunay anino nga naghulat
kanimo sa inyong nataran.

Busa, kandadohi ang tanan. Gub-a
ang lamisa ug lingkoranan ug
barikadahi ang bintana ug pultahan.

Daghana ang lansang, unya
dukdokag maayo sa martilyo.
Pag-ampo dayon sa imong ginoo.

Hapa! Dayon paminawa ang
kalibotan para madunggan
ang dagat sa aspalto nga dalan.


-- JULIAN B. LOPEZ III
Cebu City, Philippines