hulagway sa babaye nga wala’y dagway

Sukad sa imong pagkahanaw, gapabilin gihapon
daw gahuwat ang imong panagway. Pasanginlan nako
ang gapanilap nga dagaang sa imong aping
nga labaw pang lab-as sa mga rosas.

Dihang giduaw nako pagbalik ang baybayon,
dili ko na matino ang bulok sa imong mga mata.
Sama adtong idlas nga hangin, di ko kapugngan
ang pagsukit-sukit sa mga balod nganong napapas
ang imong mga pahiyom. Basin nabalhin

ang imong tinutokan didto sa habog nga bukid
nga akong gibaktas usa ka sayo nga buntag
dihang imo kong gipabalik sa patag kuyog sa imong
tugon nga kita magkita pag-usab duyog sa tingtaob.

Sukad sa akong pagkasaag, wala na nako masubay
ang dalan tultol sa dagat. Ug wala na’y kahumanan
kining pagpintal sa imong mga mata, ilong, ug ngabil.
Bisan awop na ang kainit, padayon gihapon
ang pagsaksi sa aso sa pagkasunog sa mga luha.


-- DENNIS S. SARMIENTO
Maryland, USA