matag sayo sa buntag...

... sa may da'n Colon, maihap man siguro nimo ang mga jeep nga manglabay. Mamatikdan pa tingali nimo ang mga gagmay nga agi ug disenyo sa mga suwat sa mga placards. Maklaro pa siguro nimo kon asa padung ug gikan ang mga sakyanan. Matagad sab nimo ang gakos sa usa ka lalaki ngadto sa iyang uyab nga nagtupad ug lingkod sud sa jeep. Sa may unahan, mahimong tin-aw ang imong panan-aw sa usa ka dalaga nga nagsudlay sa iyang buhok pinaagi sa iyang mga tudlo. Tingali sa susamang mga orasa, luag ang tanan. Adunay higayon ang mga mata ug huna-huna sa pagdagan-dagan. Busa inig abot sa kahapunon, manggawas ang dasok sa tawo. Banha ang busina sa mga sakyanan. Ug basin malumos ang imong panan-aw samtang suwayan nimo'g sukod ang gintang sa gatosan ka mga lakang nga nagpaspas. Ug tingali nianang orasa wala na'y gamit ang kahawan kay hinay-hinay kining mopiot sa imong atubangan. Kay sa oras nga sama niini, mohuot ang da'n Colon ug ang siyudad samtang pugos niining gilangkob ang atong kalawasan lakip sa atong gihuna-huna, mga kahadlok, mga damgo, mga pangandoy...

-- JESSREL E. GILBUENA
Bantayan, Cebu, Philippines