ikaw ug ang imong sakayan

Nagsud-ong ko nimo samtang imong gibugsay ang sakayan.

Matag tuslob sa imong bugsay sa dagat

Molakra ang dakong unod sa imong abaga

Ug mahula ang imong likod sa labing lami nga pagkatunga.

Mokabig ka sa wala,

Mokabig ka sa tuo

Apan sa usa ka padulngan lamang nimo gipalawig

Ang sakayan nga duha ang katig.

Kon mahikapan sa sidlak sa adlaw ang imong buhok

Mokilabkilab ni labaw pa sa pagkidhat-kidhat sa dagat

Sa udtong tutok.

Nanurok ang dagkong singot sa imong hubo nga lawas

Samtang imong gihilot ang dagat sa imong bugsay.

Moambak ang sakayan sa matag higayon 

Nga mosiaw ang balod sa lapad nga kadagatan;

Apil nga musayaw ang mga katig

Nga suheto nimong gipakalma sa imong mga kabig.

Ikaw ug ang imong sakayan 

Sa lapad ug bughaw nga kadagatan

Mogilakgilak ang tinguha

Paglahutay sa pagbugsay paingon sa hunasan 

Sa kahuwasan.

-- CARINE ERA M. ASUTILLA

Cebu City, Philippines