parapangisda

“Humans have walked/ on the surface of the moon,/ but we still haven’t been/ to the deepest part of the ocean.” -- Tomoko Ninomiya. 

Nagbag-o na an nga tanan, labot la san kadagatan. 

An asin, an balod, ngan an grasya nga ginhahatag 

san lawod. Mao an ginbibinalik-balik san kinabuhi 

nga tinatag-iyahan na san langsa. Diri pinapaglan 

an nadupa nga palatik san pagkapyot san katig  

nga nagsusurusaliwan paghiram-os san burublag  

nga mga bura. Padayon an ulaton nga plywood 

san paghangkop ngadto san samaron na nga kasko 

san iya baloto. Sinukol na niya kun pira kabugsay 

ngadto san lugar nga iya pirmi ginpupunduhan. 

Haluag an dagat nga nanginginahanglan san gi-utan. 

Sa kahiladman, may-ada diri maaabot an iya kawil: 

An mga plato, nga san lamisa diri na mahaharukan; 

an espada, tikang san aragway nga waray kahumanan; 

ngan an mga saad nga waray makaabot ngadto 

san ginsaaran. Iginpapasangilan la san pagkalutaw 

san lubi, paklang, ngan tsinelas nga waray kayang-kayang 

an iya mga inop mahiunong san tiil nga naipit san bato. 

Ginpapakli san kasirom san tubig an napipiksi 

na nga panit. Nag-aaragaw san mga tinae tikang 

sa butod nga tiyan an kaisdaan, sugad san pagkukot nira 

san paon. Sa numero nala makikilala an ira nawong. 

Pero ananuhon pa man kun inundangan na an pag-ihap. 

Sigi la an paglimas san tubig nga nasulod sa iya sakayan– 

an kalibotan kun diin may nasisibad nga mga handumanan. 

 -- REYNEL M. IGNACIO 

Calbayog City, Samar, Philippines