lalang sa lubasang lapis

Sa pagsulat ko niini milaygay na 

ang mga tago-lilong bukbok-- wa'y puas 

mikulkog sa mga haligi nga bidhan, 

pino ang kinubkoban ug kitkiton nila 

ang kalami sa gidalit nga unod 

sa bangkete sa bangkulit. 

Sa pagsulat ko ini may mihagtos na sab 

sa sawog, gikulihad ang pino daw bihod 

sa isdang danggit sambol sa lapalapa

ngs nangindahay’g sapin, apan way pagpihig 

ang pinong pak-an kay sa bisan 

unsang hamok-panahon. 

Hinok ra sab siya’ng mogawas sa lungib 

ug motapon sa uban pang haligi 

nga nagpangamay, ug ni’ng tungora 

sa akong pagsulat ang kahiladmang 

suok sa haligi nisilaob na tungod sa 

kamangtas hangtod naugdaw 

nga way abo, ug gilatas na gani 

ang haligi sa sementadong tulay, 

gibarina ug milapos sa haligi sa adwana, 

milagbas sa balay sa nasudnong panglawas 

hangtod sa mga marko sa manunukot 

og buhis, ug samtang nagpadayon ko 

pagsulat nakaigking ko sa kasakit ug 

kagilok gikan sa talinis ug hait nga hinagiban 

ug namuypoy ang akong kaunoran, igo nga 

nahuman ko pagtagik nagpasad na

sa akong gibarogan ang mga pinong puti, 

mga pinong pula ug mga pinong itom. 

Dili ko na masud-ong ang akong kaugalingon, 

ug nagmaya’g naghudyaka ang mga 

tago-lilong. Apan bisan pa man, 

aduna pa’y nagpabilin nga dili na mapildi, 

di na malilong kadtong mga gilalang 

nga linyang gilatid na sa akong lubas.


 -- CARL B. MANTUA
Baybay City, Leyte, Philippines