6.15.2008

kaugalingon















Nasiplatan nako siya didto sa tindahan og samin.
Kahibaw kong gisundan ko niya, mikuyog og linya
dihang milukat kog tiket. Gipalabay kog suway
ang biyahe anang higayuna sa panghinaot nga adto
siya mosakay. Apan sama nako, gipalabay ra niya
ang maong tren. Dayon dalidali siyang misuksok
sa tampusisok sa pasahero dihang namatikdang
mikuyog kos panon. Wala ko manaog sa istasyon
nga angay ko untang kanaugan, ug tukma gayud
sa akong suspetsa, wala sad siya mokihol og naog.
Sa tinaguktok sa iyang sapatos, nadungog ko
ang kanunay niyang pagsunod dihang gisum-ok ko
ang gasanga-sangang karsada. Ug sa panaghap
nga ako siyang malipat, mibulhot kog sutoy
pag-abot sa bukton sa iskina. Pagkasangko ko
sa kinatumyang ang-ang sa among hagdanan,
nahingangha ko dihang siya mismo ang miabri
sa pultahan. "Dili gyud diay ko nimo biyaan,"
matud ko. Giatubang ko siya, diha sa samin –
ug hugot kong gilamano ang akong kaugalingon.



-- ADONIS G. DURADO
Bangkok, Thailand

No comments:

Post a Comment