Wala na’y misteryo kon unsa pa’y akong mahimo.
Dili ko mohuwat mahuman ang Woodrow Wilson Bridge
sa Virginia ug Maryland o motadlas paingon sa Baltimore
aron didto manukad sa akong paglupad.
Dili na ko mangandoy og mga pako sa pak-ang orasan
kay usa lang ka pamilok dili ko maabtan og tuktugaok
sa hiniktan nga gibalayan sa atong silingan ug kanunay
nangandoy nga swertihon permi sa tigbakay kay iyawat
nalang makapahuman sa iyang anak nga gusto magmaestra.
Naa dayon ko’s imong kiliran, ma, usa ka hulbot sa bulsita.
Usa ka kuot sa bulsita, oo, mamungingi dayon
akong kamot og mga tsokolate ug alahas ug mangalimyon
ang pahumot nga imong gipanugon sa imong katulogon
sa paghinuwat.
Ug balibaran na unya nimo ang gilibod nga syakoy ug binignit
ni Nang Bising aron matagamtam pag-ayo ang sikreto
sa akong gibitbit.
Mapugwat gyud ka, ma, dungan sa imong kahikurat
kon usa niana ka higayon sa imong pagduka moabot ko diha
nga dili mosimang og dalan o motabok og taytayan o motadlas
og kawanangan.
Pastilan, dili ra ba gyud ka gusto anang masorpresa!
-- NOEL D. RAMA
Clinton, Maryland, USA
No comments:
Post a Comment