Ang palmera nga miturok sa yutang tabunok
misupang, sama sa wala’y ugam nga tag-iya sa
gibantog nga karenderiya sa among lungsod.
Ang iyang mga dahon pwerte kalabong, lunhaw,
gasinaw ang matag lusok sa iyang mga lukay,
nanghikyad, gakawaykaway, daw gapaibog
sa iyang pagkabulahan.
Tungod kay ang salog nga iyang gitumban ug
gibarogan,
ang yuta nga iyang gigamotan, abunda sa sustansya,
buraska nga migitib ang iyang mga sáhâ, baskog,
himsog.
Ug kay
gipanalanginan man sa kinaiyahan sa kabulahan
wala'y pag-ukon-ukon o pagpanuko, sila milipang,
misanay
nagaalirong sa dakong punoan nga ilang gigikanan:
mapasigarbohong gasud-ong sa iyang mga linumloman.
Apan ang palmera nga miturok sa yutang panas
nasalot, sama sa hingkod nga agwador nga nanglagom,
pirming
nadangdang sa naglagiting nga kainit sa adlaw,
gapas-an og
yugo—gikaw-itan ang isigkatumoy og
taro nga sag-ubanan—gabaktas sa batoon nga dalan
gikan sa walog nga nahimutangan sa nag-inusarang
puso sa hilit nga sityo sa mga wala kaila’g gripo.
Gadalag ang iyang daginoton nga mga dahon,
dagha’g kal-ang ang mga lukay sa matag palwa,
mora’g ngipon
sa tigulang nga wa'y panutbras,
giatutong og nangapangag.
Kay lagi gihikawan
man sa kabulahan
ang yutang
iyang gitindogan,
pipila lamang
ka mga sáhâ ang mingguho
sa iyang
tiilan, namiyahok, gapasilong
ilalom sa
gaharag nga punoan.
Nan sa
hangin, sa adlaw, ug sa ulan
gibaligya sa
alaot nga punoan
ang iyang mga
damgo ug pangandoy,
giprinda ngadto sa mga anay ug agay-ay
ang iyang barog,
ug hasta pa ang dungog:
yawat sa
iyang pagkadugta ug pagkapukan
may mahimong
abuno sa yutang ilang gituboan.
-- JOHN K. ZABALA
Baltimore, Maryland, USA