ang paghidangat sa takna

1

Ang ulan kanunay mahinumdon, ang panganod limtanon. Motadlas ang ulan sa kapid-an ka gabii nga kabilin sa usa ka adlaw. Wala ka didto bisan asa ka pangitaa.

2

Kon dili lang sila hilabtan ang mga panganod magpunsisok sa habagatan sa arko sa langit. Ang ulan manggihatagon, hutdanay, walay gipinig, walay gipalabi, and ulan sa batan-ong gitara.

3

Unsay akong ikahatag sa usa ka panganod? Unsay angay mong pangayoon gikan sa usa ka kumkom nga ulan?

4

Mga panganod nga walay timik, mga panganod nga hinimo sa tipaka sa gapnod ug bintana. Ulan nga giugom sa linaw nga walay pultahan diin nagpakaaron-ingnon akong nahimuot, gahangad sa umaabot, inanay nga nahanaw.

5

Panganod alang sa wala pa mahimugso, ulan alang sa mga patay. Luwan sa timbangan sa hangin ang damlag ug ang kagahapon nagtuwangtuwang samtang namasin akong makakaplag og sanag nga kabuntagon sa gianod mong buhok.

6

Panganod gilaay, ulan mahimayaon. Panganod nga wala hiilhi, ulan nga gilubong sa kalimot.

7

Gisakyan ko ang katulog sa usa ka panganod ug hinok nga mibiya sa gilumot nga kalibotan sa dihang sa tigming lipsaw sa gabii sa akong pag-awit nanglangoy ang mga binhi sa kayugot ug pagmahay daw mga kagaw sa ulan. Pasayloa ako, Kamahalan, gidawat ko ang hagit sa mga bituon. 


-- VICENTE VIVENCIO BANDILLO

Manila, Philippines