7.13.2012

kabahin sa akong damgo


Nahibulong ko nganong
kanunay ra ko gadamgo’g barko
diin usa ko sa mga pasahero.
Di ko katugkad sa buot ipasabot niini.
Ang barko, usahay, modagan
sa kamad-an. Dili malunod.
Balik-balik lang kini sa pagbyahe
gikan ug paingon sa akong gigikanan.
Ang mga pasahero puros wa’y nawong,
wa’y tingog, ug wa ko kaila sa ilang ngalan.
Igo ra sila mosakay ug mokanaog.
Dili masupilon ang dagat
apan masulob-on ang mga balod.
Ug ang dagway sa langit
Wa’y kalainan sa lawod.
Wa ko masayod unsa’y buot
ipasabot sa akong damgo.
Apan matag mata nako
tungatunga sa kaadlawon,
mangurog ko sa kahadlok.
Ug dili nako malikayan
nga maghunahuna
sa atong utlanan—wa’y kailanan
ang pagkatawo ug pagpanaw,
maingon nga usa ra ang gigikanan
ug gipadulngan sa barko
sa akong damgo diin ang tanan
wa’y dagway, wa’y ngalan.


-- GRATIAN PAUL R. TIDOR
Dipolog City, Philippines

No comments:


Daghang salamat sa mga maniniyot nga gapaambit sa ilang mga hulagway sa Google ug Flickr.