pagpangg(ub)a

(alang sa mga nabiktima sa “acid attacks”)

Gikan iyang gitamak-tamakan

ang akong kaputli—tungod kay

dili siya ang tag-iya ning akong dughan—

galungot-lungot ko palayo kaniya apan ako

inyong gikauwaw, gipalayas, gitukmod sa lapok,

gihigtan og tunok ug gigaid.

Tan-awa ko! Kaila pa ba mo nako?

O, inahan! Hikapa ang akong aping

Nga inampingan mo kaniadto:

walay lamok modugpo apan

karon gipahit na sa asido.

O, amahan! Tan-awa ang akong mga mata

nga ingon nila liwat nimo:

buta na ko apan ang imong katawa

dan-ag gihapon sa panumdoman.  

Silingan, kahibalo ko

nga nagpabungol-bungol ka apan

paminawa ang pagngaab sa

akong kaluhang baye ug mga anak nga laki:

Nalanay man tuod akong dunggan apan

akong kasingkasing gisanapan pa og pagpangga.

Gataki-ang ko, gaping-it.

O, mga anak! Gakson ko kamo sa hingpit

ug magkuyog ta, mokagiw sama

sa aso sa asido. Didto, dili mahupas

ang pagpangga hangtod puhon

mahimo na ninyong gub-on ug lanayon

ang katawhan sa inyong bili—

gawasnon, matinahuron, mapinanggaon.

Didto, andamon ko kamo

nga makabaton og katakos

labaw pa sa asido.

--TEA SOLON

Cebu City, Philippines