8.11.2009

salop
















i. halaphalap sa kilumkilom

Pauli na kay nipiyong na ang adlaw,
nananawag kanimo ang mangloy nga kagabhion.
Ang mga lunhawng kahoy nanghupaw
sa habog nga takna,
nihabol sa kalibotang latagaw.
Ang gisakopan sa nagbagang langit
nagpasidaan ug nanabi
sa kundat ug hagwa,
sa mga aninong nagpasopaso sa dagitab.
Ambongan diay ang sayaw nga
gigiyahan sa awop nga lamparilyang minaomao.
Bulahan ang akong katalirongan
nga wa pa maalaot sa kapintas
sa labolabo sa kinabuhi.
Ug bisan sa atong pagkahuyang,
giduyogan ang tim-os nga pagbati
sa pinitik sa uhawng yuta,
sa mga nagdahunog nga tunob
nga giapas sa bugnawng hangin
ubos sa naglarayng Germelina.
Akong gisugid kanimo ang mata
sa akong pagmanggad.

Kay ang kangitngit nisangpit:
Ali, duol kamo.
Andam na ba kita sa pagpanulo?


ii. mga bituon nga nitabon sa akong kalangitan

Suginlan ko ikaw--
Wala na nako pangitaa pa
ang mga tubag sa akong
pag-inusara.

Pangutan-on ko ikaw--
Aduna ba'y tubag ang hiusa
sa nag-urong kong
kalibotan?

Suginlan ko ikaw--
dugay na nakong gibiyaan
ang mga langit sa akong
pagkabata.

Pangutan-on ko ikaw--
Aduna bay saksi ang langit
sa nagpiyong kong
kalibotan?
















iii. ug siya ang kaluwasan

Kay masinahon ako:
Masinahon ang akong gugma.
Masinahon ang akong mata.
Masinahon ang mata sa akong paghigugma
sama kadalo sa gabii nga naghikaw
sa kahayag.

Tunglo ug kapintas
ang asawang nagbilar
sa banang wa na nipauli
apan dakong gasa ang higayon

sa gihidlawng kapikas.

Kay madanihon ka:
Madanihon ang imong gugma.
Madanihon ang imong sentensya.
Madanihon ang sentensya sa imong paghigugma
sama sa pagdani sa taob nga dagat
sa nag-inusara.

Ang kangitngit nanawag:
Ali, ari kamo.
Ako ang kahingpitan sa tanang butang.


iv. kay dili na

Kay dili na nato masiplatan ang nikiblat,
igo na lang nga mokihat sa ganghaan sa kilat,
igo na lang magpaanod sa sulog sa panganod.
Ang kagabhion daw laylay nga nagpakatulog
sa kalibotang dili mahinanok.
Ang mga pagmanggad ug kahidlaw

nga sa sayong kabuntagon giugbok,
nangab-ot sa kaugmarang di matandog.
Ug ang pagpanawag sa kabuntagon daw kamatayon.
kay mamatay kita
sa makadaghan higayon aron lamang
banhawon sa gugma ug pag-inusara nga
mohalok niining aping sa kahilom, kalinaw
nga makatugaw. Kay sa umaabot nga takna
alirongan kita
sa mga bandera ug busina sa syudad
nga wa na gani makakita o makadungog
sa awit sa usa ka masulob-ong siloy.
Makahinumdom pa ba kaha ta sa tihol

sa nabalong siloy?
Siguro. Siguro wala na.
Kay ang kasagaran natong madunggan
tihol na lang sa mga makinang bungol
sa pinitik sa atong kasaba
(o winisik sa atong dughan).
Ngulngol man ang atong pagbakho
tam-is ang gugmang walay kaakohan.

Kay dili na nako mahandom ang pahiyom
sa imong pagpiyong.



-- ERIK TUBAN
Cebu City, Philippines

2 comments:

G talks said...

pakpak! nindut erik..padayun sa pagsulat, nagsunod ko pirmi sa imong mga tagik. hayan magpadayun pa unta ang sama ani nga talento sa mga kabatan-unan ug magpabilin ang gugma sa atong pinulungan...

Litoux Camus said...

matsalams day genalyn. tungod sa imong pagdayeg nakabuhi ang bagtok sa akong dughan. you rock my world! lol.

daghang salamat pod diay sa tigdumala diri sa pag-apil sa akong mugna.


'ge lahos!


Daghang salamat sa mga maniniyot nga gapaambit sa ilang mga hulagway sa Google ug Flickr.