Dili nako hinulsolan ang panagtakdo sa atong pagkasaag.
Wala'y wali nga labaw nakong tuhoan samtang giludhan nimo
Ang hilanat sa akong gahubag nga kauhaw. Pastilan, day!
Pasalamatan nako ang imong kabangis pagsuyop bisan
Sa salibo gikan sa galiti nilang mga tamay. Wala ka motalaw
Bisan kapila mangamras ang kaulaw. Pikatan nako ang pari
Hangtod mabuta siya ug makaplagan na gyod ang gililong
Nga mga langob sa iyang panon. Diha sa bungbong nga bato,
Diin isab-it ang ilang mga maskara, basin madunggan niya
Ang gasubli nga aguroy sa ilang pagbudhi nga igo kaayong
Moduyog sa atong agulo. Ug kon ang iyang pagkapkap
Magunitan nimo, basin pa diay mahikapan pod niya
Ang pagkutkot nila sa imong mga samad hulip sa mga pako
Nga ilang gibitad, gilaksi. Tudloi sila kon unsaon pagpagaan
Bisan gabawod ang kabug-at sa balik-balik nga pagkahayang.
Tultoli sila sa ilang kangiob hangtod mahayagan sila
Ug makat-on sa imong pagpaubos. Basin mapasaylo pod nila
Ang pagtalikod sa ilang manulunda. Nibiya, wala nakaantos.
-- MICHAEL U. OBENIETA
Topeka, Kansas, USA
No comments:
Post a Comment