10.07.2016

gugmang nayayay


Nagbaktas ko sa dalan kay way ikapliti
Dihang nakita ko siya sakay sa kotse.
Samtang gihagkan niya ang drayber niini
Gilabyan lang ako daw giugbok nga poste.
Gisagpa ko ang akong nawong sa pagtino
Kon kining nakita ko, damgo ba o mino.
Tinuod gayod kini, dili tumotumo
Ang akong hinigugma miluib kanako.
Misaka dayon ang presyon sa akong dugo
Sa pangabubho nanginit akong tangkugo.
Dungan sa masuk-anon ko nga pagpangumo
Gisuntok ko ang paril ug misinggit,”Buno!”
Sa kahapdos niining dughan nga nagisi
Daw wala nay bili ang akong kinabuhi.
Mitabok ako sa dalan way lingi-lingi
Bahalag mabanggaan, maligsan, mabungi.
Sa maangso nga suok ako nagpahipi
Wa ko kapugnging mga ngabil sa pagtibi.
Kay ang labing masakit sa iyang paglingi
Mitalidhay siya ug kanako nanghiwi.
Walay tumong ako nga naglakaw sa dalan
Gikataw-an, gilibak sa mga silingan.
Mirisi kuno sa akong katamilian
Sa bayeng sosyal ug maanyag gibulagan.
Busa ania nagaantos sa kamingaw
Kining timawang nag-inusara,nagtukaw.
Ang panumdoman nga sama sa iring laaw
Wa sumhi’g lungkab sa kagahapong nabahaw.
Sa mga palahubog ako nakigtagay
Nagkadaiyang ilimnong makasarasay.
Sa pagtuo nga mangalumos, mangamatay
Mga kagaw sa kapakyasang mikulamay.
Apan bisan sa akong pagkamang sa lantay,
Bisan sa adlaw ug gabii kong pagdul-ay,
Bisan sa mainit nga sabaw sa kamunggay,
Isinggit ko kaniya ang akong pagmahay:
“Isikma kanako ang tanan mong pagtamay!
Padayon kong hilakan ang gugmang nayayay.”


-- LUKAS MAKAPULING
Raleigh, North Carolina, USA

No comments:


Daghang salamat sa mga maniniyot nga gapaambit sa ilang mga hulagway sa Google ug Flickr.