bo’s café

Drowingon ko karon sa lapis ang dagway sa kahilom niining tisyu. Tingali, butangan ko kini’g buhok nga andam molambod kanako paingon sa hinanaling mino. Butangan ko kini’g mata sa iring nga madudahon. Butangan ko kini’g tag-as nga kuko sa buwitre nga andam mokaon nako bisan ako dakong buhi. Pero ganahan kong butangan kini’g dughan sa babaye— kanang dughan nga dili makapukaw sa akong pagka lalaki kondili dughan nga kaamgid sa kahilom sa Ban-aw kanang taliabot ang tinggutom. Tukoron ko sa maong dughan ang gamayng payag diin ang huyuhoy magtangag sa tawag sa akong inahan. Ug kon madrowing ko na kining tanan, ipuspos nako sa tisyu kining tasa aron masamad ang minao-maong dagway sa kahilom.

-- OMAR KHALID                                                                                                                              Metro Manila, Philippines

isla

Dong,

Kanus-a ka mouli sa atoa? Nitubay na lang intawon ko sa kagabhion sukad ka nilangyaw padulong sa pikas isla.

Tuod, ang hangin maghuwat kon kanus-a ko andam mopaambit sa akong mga gibati. Ang mga gangis motubag sa akong mga pangagho. Ang mga balod mangutana kanunay kon kumusta na ko. Bisan dili ko motubag, kasabot sila sa akong kahilom. Morag aduna’y mga pulong sa paghigugma matag sugat sa baybayon sa mga balod. Dong, kini sama nako nga andam gihapon nga maghuwat kanimo bisan pa’g nagpaangkon na ka anang pikas nga isla.

Inday

-- CINDY VELASQUEZ                                                                                                                      Cebu City, Philippines

habol

Ilawom sa imong habol,

huni ang imong bagulbol

kabahin sa akong paghagok.

Natuk-an ko sa hibla

sa kalkag mong buhok

samtang galangas ka.

Gikusi nimo akong tiyan,

ug gikumot pod nako

ang imong dughan.

Nilingi ka, ug nagpakong

ang atong mga ulo. Giingkib nimo

akong bukton. Nibangon ko.

Alas kwatro na sigon sa orasan.

Nipadulong ko sa imong banyo

aron mangihi. “Ayawg kalimot

og flush, ha,” nitamudmod ka.

Unsa ko, bata? Inig human,

gitan-aw tika. Gainusara’g higda

daw gabakho. Gigakos tika hangtod

akong palad nibatog

sa imong dughan. Midip-ig ka

ug kalit nangutot. Miagik-ik ta.

“Tulog nata?” misugyot ko.

“Tulog naman ta,” mitubag ka.

“Gadamgo lang ta.”

Nipadayon ta sa pagdamgo.

Nipanaw ta sa gagmayng nasod

diin taas ang kagabhion.

Naglurat ang suga sa dakbayan

samtang gakundat

ang gakipatkipat nga kabituonan.

Kanunayng’ bibo kining dapita.

Nalubong gyod ang tuktugaok

sa sunoy. Dinhi sa atong nasod,

ang takna nikagar bisan tuod

naminhod na atong tiil.

-- TON DAPOSALA                                                                                                                         Cagayan de Oro City, Philippines

mga suwab sa ulan

May kabugnaw ang alindahaw nga gianod

Sa huyuhoy ug mitugpa sa subo kong nawong.

Miagpas ang malumong mga talibgos

Sa hinay nga paglupad sa mga habuhabo.

Lagbas sa akong tamboanan nalantaw ko

Nga may kasubo sab nga gihambin ang langit

Daw miduyog sa dughan kong nagsubo

Kay gibinlan mog hait nga basuni sa kasakit.

Mitibi ang langit. Midagtom ang panganod.

Ang kaguol midag-om sulod sa akong galamhan.

Gibuhian sa langit ang mga taligsik nga misugod

Paglumos sa nagbangutan kong balatian.

Mga kamot sa kasakit mikumot ning dughan

Sa imong pagbiya nga sa atong saad wa motuman.

Ang mga mata ko karon sa mga luha gibiawan

Gihilap sa hait nga mga suwab sa ulan.

                                   

-- LAMBERTO G. CEBALLOS                                                                                                     Cawayan, Dalaguete, Cebu