Ilawom sa imong habol,
huni ang imong bagulbol
kabahin sa akong paghagok.
Natuk-an ko sa hibla
sa kalkag mong buhok
samtang galangas ka.
Gikusi nimo akong tiyan,
ug gikumot pod nako
ang imong dughan.
Nilingi ka, ug nagpakong
ang atong mga ulo. Giingkib
nimo
akong bukton. Nibangon ko.
Alas kwatro na sigon sa
orasan.
Nipadulong ko sa imong
banyo
aron mangihi. “Ayawg
kalimot
og flush, ha,” nitamudmod ka.
Unsa ko, bata? Inig human,
gitan-aw tika. Gainusara’g
higda
daw gabakho. Gigakos tika
hangtod
akong palad nibatog
sa imong dughan. Midip-ig
ka
ug kalit nangutot. Miagik-ik
ta.
“Tulog nata?” misugyot ko.
“Tulog naman ta,” mitubag
ka.
“Gadamgo lang ta.”
Nipadayon ta sa pagdamgo.
Nipanaw ta sa gagmayng
nasod
diin taas ang kagabhion.
Naglurat ang suga sa
dakbayan
samtang gakundat
ang gakipatkipat nga
kabituonan.
Kanunayng’ bibo kining
dapita.
Nalubong gyod ang
tuktugaok
sa sunoy. Dinhi sa atong
nasod,
ang takna nikagar bisan
tuod
naminhod na atong tiil.
--
TON DAPOSALA Cagayan
de Oro City, Philippines
No comments:
Post a Comment