May gihaya sa isla--
dili patayng lawas sa balyena,
dili nabigador nga nawad-an sa sakayan,
dili mananagat nga nakabsan sa kapalaran,
dili manggugubat nga gikan sa pakig-asdang
sa halayong gingharian.
Unsa man diay?
Duha ka gapnod nga lawas:
hubo, mangtas, makalilisang, mananapon.
Wala silay ilhanan sa ilang pagka dagsa
gawas sa marka sa gugma
nga buhing nagpitik sa
buhi sab nilang kasingkasing.
"Buhi kini sila," miingon ang labawng pangulo.
"Oo, buhi kini sila, nabuhi tungod sa gugma,"
matod sa labawng magtatambag.
"Sayop kamo! Patay na kini sila
apan namatay kini sila mga malipayon,"
segun sa labawng sundalo.
Ang wa lang mahibaw-i sa mga islahanon mao:
nga nagsugod ra kini sila isip asul nga mga tiil—
mga perigrinong tiil nga midawat
sa kataposang komunyon
sa mas asul nga kahaponon...
Ilang gilubong ang duha ka dagsa
nga walay lapida, gawas sa gipabawon
nga pipila ka lusok sa luha. Ug nahimong
awaaw kadtong sementeryo
apan ang buhing kasingkasing miturok
mibusikad, milambo sa iyang pagka siya.
Oh, binhi nga tinago, hamili, putli!
Sa unang semana sa Abril, may niturok nga buwak
sa ilang lubnganan. Asul nga bulak kansang
mga gihay maantigong mohilak.
Ug kanang adunay mga sakayanon
nga mahilabay sa isla, inig-ariya sa
ilang astrolabo, moingon sila:
"Kanang islaha maoy sangtuwaryo sa gugma."
-- OMAR KHALID
Metro Manila, Philippines
